شاید شما هم جزء افرادی باشید که گمان می کنید استفاده از زیور آلات و بدلیجات از جمله انواع گردن بند، دست بند، گوشواره، سرویس و نیم ست از جمله اکسسوری هایی هستند که برای استفاده و تکمیل کننده استایل شما می توان انتخاب و استفاده نمود. اما شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید از گذشته های دور پیرسینگ و یا سوراخ کردن بدن به عنوان نوعی زیبایی انجام می گرفت. و در حال حاظر این عمل پیرسینگ به یکی از راه ها برای افزایش جذابیت ظاهری و زیبایی مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته است.
پیرسینگ چیست؟
زمانی که شما قسمتی از بدن خود را سوراخ کنید و یا ببرید و از زیور آلات در محل سوراخ شده و یا بریده شده استفاده نمایید، در اصطلاح عامیانه عمل پبرسینگ می گویند. این عمل اخیرا در جامعه ما و مخصوصا در میان جوانان رواج بسیاری پیدا کرده است.
در حالت کلی و در حال حاظر پیرسینگ با سوراخ کردن بخشی از بدن به وسیله سر سوزن انجام می شود که یک قطعه فلز و یا جواهر مخصوص همچون نماد و یا حلقه در داخل آن قرار می گیرد. گوش ها شایع ترین قسمت بدن هستند که سوراخ می شوند، اما سایر نقاط شامل ابرو، بینی، لب ها، زبان، نوک سینه ها، ناف و اندام تناسلی از دیگر قسمت های بدن هستند که برای پیرسینگ انتخاب می شوند.
انجام پیرسینگ در برخی از موارد حساسیت، خارش، تورم، قرمزی و یا زخم شدگی را به دنبال خواهد داشت و علاوه بر این ممکن است که بهبودی آن تا چند هفته طول بکشد.
عوارض انجام انواع پیرسینگ:
- خونریزی:
از شایع ترین عوارض انجام پیرسینگ، ایجاد خونریزی در محل پیرسینگ می باشد زیرا انجام این کار باعث می شود که به بافت بدن آسیب برسد و با خونریزی همراه خواهد بود. چرا که احتمال دارد در زمان انجام پبرسینگ، موی رگهای خونی پاره گردد که این عارضه رایج ترین عوارض این کار می باشد.
- عفونت:
یکی دیگر از عوارض پیرسینگ که در صورت عدم رعایت نکات و اصول بهداشتی به وجود خواهد آمد، ایجاد عفونت در آن ناحیه می باشد. در هنگام پیرسینگ اگر چنانچه از ابزار های غیر استریل و آلوده استفاده شود، احتمال ابتلا به بیماری هایی همچون ایدز، هپاتیت سی، و یا هپاتیت بی برای افراد اجتناب نا پذیر خواهد بود. در صورت ابتلا به این بیماری ها، در برخی موارد احتمال انتقال این عفونت به قلب و ریه ها نیز وجود خواهد داشت.
بنا بر این از مهمترین و ضروری ترین نکته برای انجام عمل پیرسینگ، انتخاب محیطی کاملا سالم و بهداشتی می باشد. همچنین باید این نکته را هم بدانید که داخل و خارج کردن بیش از حد پیرسینگ خطرناک بوده و احتمال عفونت را بالا می برد.
- آلرژی به فلزات:
از عارضه دیگری که در رابطه با انجام پیرسینگ ممکن است که ایجاد گردد، احتمال حساسیت و آلرژی به فلز پیرسینگ می باشد. این عارضه در افرادی که دارای حساسیت به فلزاتی مانند نیکل را دارند، به صورت ایجاد خارش، قرمزی و یا التهاب و ورم در موضع از خود نشان خواهد داد.
بهترین توصیه این است که قبل از انجام پیرسینگ نسبت به تست حساسیت به بدلیجات و انواع فلزات اقدام نمایید و در صورت داشتن حساسیت، از جواهرات دیگری استفاده نمایید.
- سرطان:
به دلیل این که استفاده از پیرسینگ های آویزی و حلقه ای می توانند پوست را به صورت مزمن تحریک نمایند، این عامل می تواند در مدت زمان طولانی زمینه ساز ابتلا به بیماری سرطان پوست را فراهم نماید.
برای پیرسینگ از چه مواد و یا فلزی استفاده می شود؟
برای انجام پیرسینگ حتما از متریال با کیفیت استفاده نمایید، خیلی مهم است که موادی را انتخاب کنید که زیست_سازگار باشند و همچنین با بافت بدن نیز واکنش نشان ندهد. در ادامه به مواردی از متریال هایی که با بدن سازگار می باشد و می توانید برای پیرسینگ خود از آنها استفاده نمایید را به شما معرفی خواهیم کرد.
- تیتانیوم.
- فولاد جراحی 316
- تنگستن.
- فولاد سیاه.
- پلاتین.
- کریستال.
- در برخی از موارد هم از مواد آلی مثل چوب و شیشه.
سخن پایانی:
امروزه انجام پیرسینگ با گسترش زیادی در بین جوانان در حال انجام می باشد. اما اگر شما از آن دسته از افرادی هستید که قصد انجام پیرسینگ را در سر دارید، حتما قبل از آن به خوبی درباره انجام این کار تحقیق و مطالعه نمایید. در نظر داشته باشید که جنس فلزی که برای پیرسینگ انتخاب می کنید هم باید ضد حساسیت و هم ضد زنگ باشد تا با گذشت زمان برای پوست شما مشکلی ایجاد ننماید.